یکی هم نداریم واسمون بنویسه:

من بمیرم که بر اندام تو سرما بخورد
کاش سرمای جهان بر بدن ما بخورد

من بمیرم که بر اندام تو سرما بخورد
کاش سرمای جهان بر بدن ما بخورد

کاش همواره به جای تب و سرما هرشب 
به لب مست و پر از عشق تو صهبا بخورد

تو حبیبی تو نجیبی تو عزیزی ،باید
همه درد و بلا بر من تنها بخورد

بر دلم همنفسان انگ دو رنگی زده اند
طاقتم نیست دگرباره مبادا بخورد

طاقت زجر ندارم بخدا میترسم

 کمر از بار غم و غصه ی تو تا بخورد

مانده ام بر سر تقدیر دوراهی آیا 
دل دیوانه به دردت نخورد یا بخورد

 بخدا عشق روان میشود از دشت اگر
قطره ی اشک تو بر گونه ی صحرا بخورد

همه پرسشم از خالق هستی اینست 
که چرا قلب فرشته غم دنیا بخورد ؟